شعری در وصف بازی کلش آف کلنز !!!

یکی از بازیکنان کلش آف کلنز شعری قشنگ و طنز در وصف بازی کلش آف کلنز نوشته است که این شعر در سایتشعر نو هم قرار داده شده است ، که توجه شما را درادامه مطلببه خواندن این شعر دعوت می کنم ، با تشکر از ایشان.

کلش آف کلنز

شعر گفتم وصفِ کلش آف کلنز

چند بیتی جدی و چندی به طنز

اعتیاد آورترین گیم زمین

قاتل وقتِ عزیزِ نازنین

بازی تحتِ نت از سوپرسل است

گر شوی معتاد ترکش مشکل است

می شود آغاز با یک بیلدر

او که بر چکش زدن باشد مُصِر

ابتدا می سازد او یک تان هال(town hall)

می زند چکش به دورش بی مجال

هست در بازی ز هر چیزی مهم

سبز الماسی که می نامند جِم

می شود حاصل ز جم ها کارگر

سکه و اِکسیر هم دارد ثمر

می خرند اعراب دارا در کویت

گیفت کارت و جم برای آپدیت

عده ای هم هست در دنیا فقیر

پول جم دادند جای نان و شیر

مابقی هم مستمر هی در اتک

در نزاع و جنگ و دعوا و کتک

تا بدست آید طلا ، اکسیر ناب

می زنند آنها اتک حتی به خواب

در مخازن شد منابع چون زیاد

زین سبب بازیکنان گردند شاد

خرج تجهیزات جنگی می کنند

پی ز پی دیوار سنگی می کنند

برج آرچر توپ ها مورتارها

هر لول افزوده گردد کارها

یک به یک سربازهایی را جدید

خانه سربازها آرد پدید

غول و آرچر ، بربر و بالن، پِکا

گوبلین و هیلر ، ویزارد و اژدها

هوگ و ویچ و مینیون ، گولِم ، لاوا

با زن در ید تبر شد انتها

اِسپل سرعت و خشم و زلزله

اِسپل جان و پرش با صد تله

جملگی هستند در لابراتوار

در صف آپدیت خود در انتظار

شاه و کویین تا لول های چهل

تشنه اکسیر مشکی رنگ گِل

رشد چون حاصل شد و دیوار آپ

چون به بالا رفت لیگ و رِنج کاپ

حال می گردند عضو یک کلن

هم گروهی مرد و طفل و پیرزن

هی به هم نیروی جنگی می دهند

هی دراگ و غول سنگی می دهند

یک نفر بالا لول که لیدر است

ارشد چندین نفر کولیدر است

بعد کولیدر کسانی اِلدرند

به رِجکتو هم پذیرش قادرند

مابقی اعضای عادی ممبرند

بی نشان و عادی اند و بی بِرند(berand)

چون که ده شد در کلن تعداد یار

می شود استارت کرد آنگاه وار(war)

وار یعنی جنگ با تیمی دگر

کسب تعداد ستاره بیشتر

وار یعنی زندگی را بی خیال

زن به دور از همسر ، همسر از عیال

وار یعنی بی خیال نان و آب

چیدمان نقشه حتی توی خواب

وار یعنی همه جا گوشی بدست

گیج و مجنون مثل آدم های مست

وار یعنی غارت و جنگ و اتک

در نهایت خوردن از همسر کتک                                                               

 شعر از: محمد تنهایی

[e-mail]